Trzcińsko - Zdrój - Gogolice poznają kulturę ludu Samów

Menu strony

Licznik

Odwiedziło nas:
12215016
osób

Gogolice poznają kulturę ludu Samów

dodano: 2012-07-03 15:10:54

28 czerwca uczniowie Szkoły Podstawowej w Gogolicach odwiedzili Czelin, a w nim Wioskę Lapońską. Wioska powstała jesienią poprzedniego roku w biogospodarstwie państwa Woźniaków, którzy od kilku lat zajmują się hodowlą reniferów.

Już od początku zauważało się, że właściciele to prawdziwi pasjonaci Laponii. Dzielili się z nami ogromną wiedzą na temat ludzi i zwierząt żyjących w Laponii- kojarzonej dotąd ze św. Mikołajem. Poznaliśmy i doświadczyliśmy, jak żyją i czym się zajmują Samowie- lapońscy hodowcy reniferów.

Pobyt w wiosce rozpoczął się od zwiedzania zagród zwierząt. Najpierw obserwowaliśmy zwierzątka takie jak tchórzofretki, króliczki i wiewiórki.

Potem można było przyjrzeć się z bliska muflonom, danielom, dzikom, koniom fiordzkim i oczywiście reniferom.

Mieliśmy możliwość karmić, a nawet pogłaskać niektóre z nich, ponieważ zostaliśmy wpuszczeni do zagrody. Renifery były bardzo oswojone; podchodziły blisko i dotykały nas nosami.

Gdy przebywaliśmy w zagrodzie reniferów, dało się usłyszeć ciche trzaski. Dowiedzieliśmy się, że te zwierzęta mają w nodze dodatkową kość, tzw. trzeszczkę, którą słychać, jeśli są spokojne i nie boją się. W środowisku naturalnym odgłos trzeszczki, a właściwie jego brak sygnalizuje niebezpieczeństwo.

Niektóre zwierzęta z zagrody to prawdziwe gwiazdy. Brały udział w telewizyjnych reklamach; renifer Rudolf w reklamie przed Bożym Narodzeniem, a jedna z wiewiórek przed mistrzostwami EURO 2012. Po zwiedzaniu zagród właściciel gospodarstwa zaprosił wszystkich do lapońskich gieri zabaw.

Chłopcy bawili się doskonale strzelając z łuku, łowiąc ryby czy polując na wieloryba.

Dziewczynki upodobały sobie przejażdżkę na kucykach. Poza tym każdy zaliczył zjazd na tyrolce, chwytanie renifera na lasso oraz przeciąganie foki.

W trakcie zabaw można było odpocząć w lapońskim tipi i zagrać na szamańskich bębnach. Wszyscy zgodnie potrafiliśmy wykonać utwór: Ole, ole, ole, ole!

Pan Andrzej opowiadał o gościnności Samów. Niesamowite, że drzwi tipi zawsze mięli otwarte, a nad ogniskiem gotowała się woda na herbatę dla każdego, kto wszedł i zechciał jej się napić, aby rozgrzać zziębnięte ciało, a czasami i duszę.

My także zostaliśmy poczęstowani herbatą, a oprócz niej- kiełbaskami z rusztu. A na deser można było samodzielnie przygotować przysmak lapoński- podpłomyki z mąki ekologicznej z ziarna zmielonego w gospodarstwie, które smakowały wyjątkowo z truskawkową konfiturą. PychaJ

Na koniec naszego pobytu odbył się konkurs wiedzy o Laponii. Okazało się, że dzieci uważnie słuchały i dużo zapamiętały. Dzięki temu wygrały wiele nagród. Były to naszyjniki, kolczyki i breloczki z rogu renifera.

Pełni wrażeń i zachwytu kulturą Laponii wróciliśmy do domu. To jednak nie koniec naszej przygody. Zimą zostaliśmy zaproszeni na spotkanie ze św. Mikołajem oraz przejażdżkę zaprzęgiem reniferów. A po tym na pewno wspólnie napijemy się herbaty z kociołka nad ogniskiem.

A. Romańczuk